Ewa von Tiele-Winckler pochodziła z wielodzietnej, arystokratycznej rodziny śląskiej, należącej do tych kilku rodów, które doprowadziły do uprzemysłowienia Górnego Śląska. Jako nastolatka przeżyła nawrócenie. Przyjmując Boga do serca postanowiła całe swoje życie związać z pomocą potrzebującym. Po konfirmacji uprosiła ojca o zgodę na wyjazd do Bielefeld na nauki pielęgniarstwa w zakładach opiekuńczych dla chorych i ubogich. Gdy wróciła do Miechowic (obecnie dzielnica Bytomia) ojciec podarował jej dom, w którym mogła opiekować się okolicznymi potrzebującymi. Wkrótce jeden dom rozrasta się do prawie trzydziestu w Miechowicach oraz dalszych kilkudziesięciu w kilku krajach Europy, Azji, Ameryce Południowej i Afryce. Życie Ewy von Tiele-Winckler, znanej na świecie jako Matka Ewa, a na Śląsku zwanej Muterliczką oraz losy zakładów opiekuńczych i diakonatu „Ostoja Pokoju” przypadają na niespokojne czasy. Jest tam czas uprzemysłowienia, powstań śląskich, plebiscytu, I i II wojny światowej i koszmaru nazizmu (akcja T4), Tragedii Górnośląskiej (wywózki do Związku Radzieckiego tysięcy niewinnych ludzi) i zbrodni Armii Czerwonej (morderstwa w Miechowicach po przejściu frontu ludności cywilnej) oraz doświadczeń komunizmu. „Ostoja Pokoju” powstała za sprawą węgla, który dał bogactwo jej rodzinie, innych jednak utrzymywał w nędzy. Ten sam węgiel stał się przyczyną rozwoju Śląska, a potem cierpień wywózek tysięcy miejscowych górników i specjalistów za Ural. Potem szkody górnicze zniszczyły większość budynków „Ostoi Pokoju”, ale teraz pieniądze z węgla pozwalają remontować pozostałości i przywracać pierwotne, opiekuńcze przeznaczenie budynków, służących także celom kulturalnym miejscowej ludności. Także niezależnie od deklarowanego wyznania i pochodzenia. Dzięki stałym badaniom autorka książki, znajduje kolejne tropy w historii życia Matki Ewy i „Ostoi Pokoju”. Trwanie od ponad 100 lat idei służby bliźniemu pomimo przeciwności losu i historii stanowi przesłanie książki. Rok 2022 to 130. rocznica powstania diakonatu „Ostoja Pokoju”.

Książka, 400-stronicowe, wnikliwe opracowanie, pełne zdjęć i faktów, opowiada historię życia Matki Ewy, rodu, z którego pochodzi Matka Ewa, historię Górnego Śląska, protestantyzmu, dobroczynności i zakładów oraz diakonatu „Ostoja Pokoju” i potężnego dzieła miłosierdzia, jakim były „Domy dla bezdomnych”, stworzona przez Matkę Ewę sieć placówek opiekuńczych dla sierot, dzieci chorych i porzuconych, działających jako tzw. „rodzinki”, co o kilkadziesiąt lat wyprzedzało ideę rodzin zastępczych.